วันเสาร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2558

ชมพู่


ไม่น่าเชื่อว่าสมาชิกตัวหนึ่งในบ้านซึ่งอยู่ด้วยกันมานานกว่า 16 ปีเเล้ว เป็นอะไรที่ยาวนานเสียเหลือเกิน เหมือนว่ามันเพิ่งจะเข้ามาอยู่ด้วยกัน 


จำได้ว่าวันเเรกที่มันมาอยู่ด้วยกัน มันคงปวดฉี่เดินดมไปดมมาเจอห้องน้ำ มันก็เดินเข้าไปฉี่ตรงท่อน้ำทิ้งเองโดยที่เราไม่ต้องสอนเสียด้วย (ไม่น่าเชื่อ) 

ส่วนเรื่องกินก็ไม่ต้องห่วง ด้วยความที่เพิ่งเอามาเลี้ยงวันแรก ก็เลยไม่ได้เตรียมอะไรให้ มีปลากระป๋องที่บ้านก็เลยเปิดขยำข้าวให้มันหม่ำ กินได้ 2 มื้อ มันก็ไม่ยอมกระทั่งจะเข้าไปดม (สงสัยเบื่อ)

เราก็เลยต้องเจ้ากี้เจ้าการหาอาหารเม็ดมาให้แทน ปรากฎว่า อาหารแมวเด็ก มันก็ไม่ยอมกินด้วยนะ ทั้งที่ตอนที่เพิ่งมาอยู่ด้วยกันเพิ่งอายุประมาณ 2เดือน ต้องไปซื้ออาหารเม็ดสำหรับเเมวโตมาให้ ถึงจะยอมกิน (เยอะนะ)




นอนเหรอ ไม่ต่องห่วง สรรหา เบาะนอนน่ารักแค่ไหน ไม่สน เจ้าของอยู่ไหน ขอนอนใกล้ๆแถวนั้น  หนุนแขน นอนบนหมอนที่เจ้าของนอน เบียดเข้า รักกันขริงๆ อุ่นจนร้อนไปเลยทีเดียว